Fatih Cumhur SARIKAN- AJANSSPOR
Önümde güçlü bir maksat varsa, neden gerçekleşmeyeceğini değil, o gayeye nasıl ulaşılabileceğini düşünmekten yanayım. Elde edeceğim sonuç, bu niyetlerimi performansıma yansıtabilmeme bağlı; elbette bir de rakibimin yapacaklarına… Galatasaray, Bayern Münih, Manchester United ve Kopenhag ile eşleştiğinde, futbol kamuoyu çekimser/temkinli kalsa da Okan Buruk’un birinci andan itibaren “Grubumuzdan nasıl çıkabiliriz?” stratejisini kurgulamaya başladığından eminim.
Dev sahneler, büyüleyici bir marş…
Şampiyonlar Liginde, diğer yerde rastlanmayacak çok fazla özel şey var. Sponsorları ve futbolseverleri kendine bağlayan uzun soluklu, her dönem yeni kıssaların yazıldığı, heyecanlı maçlar, seçkin performansa dayalı büyük bir rekabet, cazip para mükafatları, futbolcular ve teknik yöneticiler için adeta alevler içinde dev sahneler, büyüleyici bir marş… Bir de yazılı olmayan kurallar!..
Yenemiyorsan, yenilme!..
Galatasaray’ın birinci maçta, Ali Sami Yen-Rams Park’ta ağırladığı Kopenhag karşısında berabere kalışı tam da bu kurallardan birinin delili oldu. 2 farklı geriye düştükten sonra, maç sonunda elde ettiği 2-2’lik beraberlikle hem birinci puanını aldı, hem de Kopenhag’ın 3 puanına mahzur oldu. Yenemiyorsan, yenilme!.. Galatasaray birinci maçında, şimdi yanlışsız yapamadıklarını sergilerken, vakitle yapabilecekleri hakkında da fikir verdi… Doğrusu ıstırap ile sevincin, hayal kırıklığı ile umudun bir ortada olduğu tam bir Şampiyonlar Ligi maçı izletmişlerdi.
Galatasaray, ışıltılı bir takım kurdu
Galatasaray idaresi imkanlarını ustalıkla kullanarak bu yıl kiralık oyuncuların az olduğu, ışıltılı bir takım kurdu… Kadronun yaş ortalaması Fernando Muslera ve Dries Mertens’den ötürü yüksek görünse de, kıymetli katkı veren bu iki isim olmadığında birinci 11’in yaş ortalaması iki yıl düşüyor. Bu takımın atletik hünerler ve kondisyon olarak bir an evvel hazır hale gelmesi büsbütün idman standardı ve çalışma disiplini bahisleri. Şiddetli maçlara kendini hazırlama, ekibin ortak maksadına adanmışlık, başarma dürtüsü, grup arkadaşı için fedakarlık üzere zihinsel mevzularda ise oyuncu kümesinin temel hiçbir eksiği yok. Üstelik onları izlerken, takım olmaya, yaptıklarından keyif almaya, yapabileceklerini hayal etmeye başladıklarını fark edebiliyorsunuz.
Old Trafford’un neden şiddetli bir deplasman olduğunu hatırlattı
Dünkü Manchester United galibiyeti, kendi görkemi bir yana, birinci maçtaki beraberliği de yükseltti. Manchester United, maçın birinci 20 dakikasında, birinci yarının sonlarında, ikinci yarının birinci 15 dakikası boyunca, Old Trafford’un neden güçlü bir deplasman olduğunu hatırlattı. Maçın kalan kısımlarında de Galatasaray kendi Şampiyonlar Ligi “düşlerini” izleyenlere gösterdi.
Bazı oyunculara bilhassa değinmek istiyorum. Kerem Aktürkoğlu’nun her maçta yanlış hamle tercihleri yapmasına alışılmalı. Zira bu durum aslında tüm futbolcular için geçerli… Zira bazen kendinin bile kestiremediği suratı ve doğaçlamasıyla, rakiplere rengarenk kartlar göstertebiliyor… Zira savunmaları delip, istikrarlarını bozabiliyor… Ve hiç tartışmıyoruz bile, meslekli birçok oyuncu “ideal” durumu dışında vasatlaşırken, dün maça santrfor ardında başlayıp akabinde sol kanata geçen bu genç adam, her iki konumda da gol teşebbüslerinde bulundu, bir tane de attı!
Tıpkı Kaan Ayhan gibi!..
Abdülkerim’in sezgileri ve hamaseti, bana Bülent Korkmaz’ı hatırlatıyor. Dünkü maçta ceza alanındaki gollük şutlara yaptığı kritik atılımlar, Angelino’nun çıkmasıyla geçtiği sol bek konumunda performansı, son anlarda karşısındaki Antony’den çaldığı top, her duran top fırsatında gol arayışında olması ve bilhassa rakibe karşı konum almada kendini geliştirmesi. Felsefeci F. Nietzsche, Abdülkerim’i izlese herhalde şöyle sıkıntısı: “… Zorluk derecesi yüksek maçlar Abdülkerim’i öldürmüyor, güçlendiriyor!” Maçı canlı ya da özetlerden izlerken değil, ikinci defa dikkatle izlendiğinde, verdiği katkı daha uygun anlaşılıyor; tıpkı Kaan Ayhan gibi!..
Futbolumuzun “marka değeri” sağ olsun!..
Davinson Sanchez’i Ajax’a transfer olduğu 2016’dan beri izliyorum. 2017’de Tottenham’a transfer olunca daha çok göz önüne çıktı. Suratı, çabuk karar vermesi ve dozunda sertliği ile çok beğeniyordum lakin Eric Dier bile Tottenham defansında kendine yer bulurken onun bulamaması şaşırtıcıydı. 42 milyon Avro’luk bonservis gören bir oyuncunun 27 yaşında Türkiye’ye gelmesi için meğerse bu türlü olması gerekiyormuş. Futbolumuzun “marka değeri” sağ olsun!.. Neyse, bunlar öbür bahisler…
Üstelik izleyene “meğer ne kolaymış” dedirterek…
Zaha attığı golle; Dries Mertens, Casemiro üzere bir tecrübesi oyundan attırarak aldığı penaltıyla, ustalığın sıradan anlara nasıl bedel kattığını, o anlardan sonra hayatın akışının nasıl tümden değişebildiğini gösterdiler. Usta olduğunuz sürece, yaşınız ya da aldığınız müddetin çok değeri yok. Aslında ustalık bence, bildiğini yapmak, yaptığını bilmektir. Diğerlerinin bir türlü yapamadığını, her fırsat bulduğunda birebir seviyede yapabilmektir. Üstelik izleyene “meğer ne kolaymış” dedirterek…
Sacha Boey’i anmamak mümkün değil
Barış Alper’in kendi stilinde harika bir kanat oyuncusu olduğunu düşünüyorum; buna bek konumu da dahil. Bilhassa üçlü defans oynanacak vakitlerde, ülkü bir sağ -hatta sol- kanat oyuncusunda olması gereken tempo kendisinde ziyadesiyle var. Alışılmış tempo deyince Sacha Boey’i anmamak mümkün değil. Artık geriye çok çabuk dönüyor, ikinci yarıda bu formda Bruno Fernandes’in golüne pürüz oldu; maç sonunda hala sağ kanattan atağa kalkıp tehlike yaratıyordu.
Penaltı kaçıran Icardi, ince paslarla gol hazırlayan Icardi
Icardi sahiden özgün bir kişilik, tıpkı maçın içinde bile bize farklı Icardi’ler sunuyor. Penaltı kaçıran Icardi, ince paslarla gol hazırlayan Icardi, defansta kritik müdahalelerle gol kurtaran Icardi, itidalli son vuruşuyla golüne kavuşan Icardi. Sırf vücuduyla değil, beyniyle, ruhuyla alanda olan Icardi’nin grubunun galibiyeti için ceplerinde gol dışında da sürprizleri var.
Hayal ettiklerimiz gerçekleşecek
Okan Buruk’un, fazla temkinli ve maçlardaki gidişata geç müdahale eden bir teknik yönetici olduğu söyleniyor; vakit zaman bu hususlarda elimize delil da veriyor. Tekrar de öteki özelliklerini belirtmenin vakti geldi; artık Okan Buruk iki farklı grupla Manchester United’i yenmiş bir hoca. Lucas Torreira, Kaan Ayhan ikilisi maç öncesi neler hayal ettirdi, bilmiyorum. Herhalde atan, attıran bir orta alandan çok, karşılayan, durduran bir orta saha… Buna karşın bilhassa birinci yarıdaki Manchester United atakları ve yenen birinci gol, Galatasaray’ın başa baş oynama tercihinin yansımasıydı. Galatasaray, Old Trafford deplasmanında bu tercihi yapmanın bedelini yediği golle ödedi lakin süratli gelen beraberlik golü de bu tercihin karşılığıydı. İnanıyorum ki Okan Buruk takımı büsbütün hazır hayli, bizim hayal ettiklerimizi ve rakiplerin beklemediğini gerçekleştirmeye devam edecek.
Teşekkürler Galatasaray; sahnelediğin “neden olmasın!” oyununu beğendik, Şampiyonlar Ligi yürüyüşün uzun olsun.
