Fatih Cumhur SARIKAN
Atılan transfer çalımları, “Enbüyükspor’da Golatsen sesleri!”, “Zorgelirho öteki bahara kaldı!” manşetleri ortasında bir yaz transfer devri daha bitti! Bu periyodun en yüksek bonservis bedeli ödenen futbolcusu, Marsilya’dan Fenerbahçe’ye 15 milyon Euro’ya transfer edilen Cengiz Ünder oldu.
Bu yaz transferinin geçmişten iki farkı var
26 Haziran – 15 Eylül ortasında yaşananların, geçmiştekilerle çok ortak istikameti olsa da dikkat çeken iki temel farkı var:
1. Neredeyse tüm Üstün Lig kulüpleri agresif ve hareketli bir transfer devri geçirdiler. Kulüplerdeki transfer komitelerinin ortak kriteri, bütçelerden ya da harcama limitlerinden çok sürat ve erişilebilirlik oldu… O denli ki neredeyse 2 yıldır yasaklı olan Mondihome Kayserispor, problemli belgelerini çözüp “transfer tahtasını” açtırır açtırmaz, transfer piyasasının kaçırılmaz fırsatlarla dolu(!) akşam pazarına görkemli bir giriş yaptı. Farklı bölümlerden pazarlama sorumlularının, FOMO sendromunu (Fear Of Missing Out = Fırsatı Kaçırma Korkusu) ustalıkla kullanan menajerlik şirketlerinden öğrenecekleri çok şey var…
2. Gerçekleşsin yahut gerçekleşmesin gündeme gelen birçok transferin sonuçlanmasında toplumsal medyanın hali büyük rol oynadı… Dominik Livakovic üzere gümbür gümbür desteklenen kimi transferlerin yanında, Matias Vecino üzere adeta zarurî vazgeçişler de oldu. Toplumsal medyada kimliği belgisiz hesapların ya da klasik medyada raf ömrünü tamamlamış isimlerin, malum kaynaklardan mesleklerine bakıp methiyeler düzdükleri oyuncular, sıhhat denetiminden evvel toplumsal medyadan geçtiler. Tıpkı uzman karakterlerin çok yakından takip ettikleri için(!) uygun görmedikleri isimler ise sıra sıra inen uçaklarla gelmişken birebir uçaklara binip gerisin geriye döndüler.
70 milyonun 3 saati toplumsal medyada geçiyor
Bu yazının odağı 2. husus; yani, formasını sırtına geçirip tribünde yerini alan taraftarla birebir kişi olduğu kuşkulu, daha sabırsız, istatistik sever, sivri lisanlı, daha skor odaklı, kahin toplumsal medya taraftarı… Buradan, toplumsal medyaya karşı bir tavır algılanmasın. Toplumsal medyadaki sürat, sansürsüz yapı ve ferdî özgürlük elbette çok pahalı. Tekrar de ortalama 48 saat boyunca estirdiği gündemle, tesir ettiği kararların yol açacağı kalıcı sonuçlara dair hiçbir sorumluluk üstlenmeyen birçok paylaşımın, tarafsız ve salt bilgi yayma hedefli olduğuna inanmak, Polyanna’yı bile aşacak ölçüde bir saflık olur. Sorumluluğu ve denetimi olmayan güç ekseriyetle çıkmaz sokaklara sap(tır)abiliyor.
Olması gereken, karşılaşılan paylaşımla sonlu kalmama, yapılan paylaşımların doğruluğuna, yeniliğine dair süratli bir sorgulama. Çeşitli hedeflerle günde yaklaşık 7 saat internet kullanan, bunun 3 saatini toplumsal medyada geçiren 70 milyonu aşkın Türk beşerinin, kendine karşı bu kadar sorumluluğu olmalı!..
Tabii toplumsal medyayı ana bilgi kaynağı ve tanınan yapan temel bir ögenin da klasik medyanın hali olduğunu unutmamak lazım. Zayıflayan bağların temelinde inanç eksiği olduğunu hatırlatıp geçelim; bu çok disiplinli, öteki bir uzun mevzu…
Anadolu için Dortmund gaye değil mi?
Hem oyun hem de oyuncu geliştirme konusunda futbolumuzda mevcut yapısal problemler nedeniyle, maksada ulaşmak için en kestirme yol transfer olarak benimsenmiş durumda. Yapıyı tüm ögeleriyle ameliyat etmedikçe Bursaspor, Eskişehirspor üzere örnekler bitmeyecek. Kendi geliştirdiği prensiplerle sağlam surların içinde verimli ve huzurlu yaşarken, dışarıdan kuşatmaların vakitle yorgun surları aştığı Altınordu örneği de idareleri uzun soluklu, çok faktör barındıran modellerden, stratejilerden uzak tutuyor.
Aslında başarıyı tanımlayıp ilan etmedikçe, muvaffakiyet kavramı netleşmediğinden başarısızlık da pek mümkün olmuyor! Her yaz dönemi, yeniden, yeni, yine yapılan onlarca transferin sonucunda, 35-40 kişilik kadro takımlarında futbolcu maaşlarının yarattığı gelir-gider dengesizliği ile ödenemeyecek borçların altındaki kulüpler, elde edilmiş bir şampiyonlukla, Avrupa kupalarında devamı getirilmemiş bir performans devri ile “başarı” etiketini üstlerine yapıştırıveriyorlar. Son Bundesliga şampiyonluğunu 2012’de, son Avrupa şampiyonluğunu 1997’de kazanan Borussia Dortmund’un Signal Iduna Park’ta daima 80.000 taraftarın önünde oynamasını örnek alarak, dönem boyunca dolu tribünlere oynamak, Anadolu kadroları için kıymetli bir maksat değil midir?..
Bu dönem yaklaşık 300 transfer yapıldı
Süper Lig kadro takımlarının toplam piyasa kıymeti bu dönem 1,2 milyar Euro’ya (35 milyar TL) ulaştı. Yaz dönemi sonunda 20 ekibin transfer performansı ise -34 milyon Euro (-1 milyar TL). Muhteşem Lig kadro takımlarında toplam 606 futbolcu var, bunların 297’si yabancı statüsünde (%49). 20 ekipli Harika Lig’de geleniyle gideniyle 300’e yakın transfer hareketi gerçekleşti. Üstün Lig’e yeni çıkan, geçen dönem kıl hissesi lige tutunan grupları anlayabilsem de kadro başına 15 transfer hareketi iki ipucu veriyor: Takım idaresinde kulüp kültürüne uygun stratejik bir devamlılığımız yok, kadro takımları idman kalitesini, verimliliğini zorlayacak kadar kalabalık.
Şampiyonluk adaylarının dijital kamburları var
Gerçekçi olmak lazım; futbolu değil futbol konuşmayı/tartışmayı seviyoruz. Bu tartışmaların, bir müddettir en çok alevlendiği yer de toplumsal medya. Bu dönem şampiyonluk adaylarının en büyük rakibi birbirlerinden çok toplumsal medya olacak üzere… Ulusal orta sonrası kaldığı yerden devam eden ligimizde, tüm şampiyonluk adaylarının yol kazalarında işlerini zorlaştıracak birtakım “dijital” kamburları var… Beşiktaş idaresinin toplumsal medyayı bir türlü tatmin etmeyen transfer performansı, Fenerbahçe oyun kurgusunda bir anda en değerli duruma çıkan ve toplumsal medyaya nazaran mevcut takımda bulunmayan “oyun kurucu defansif orta saha” eksiği, Galatasaray’ın alacağı birkaç berbat sonuçla bir anda hortlamaya aday Okan Buruk’un yetersizliğine yönelik paylaşımlar…
Sosyal medyada daha sert maçlar başlayacak
Çoğu tartışmaya, hatta çürütülmeye çok açık, boşlukta asılı, cımbızla çekilmiş, telaffuzların suyunu sıkarak sloganlaştırılmış şahsî görüşler… Yazık olan da şu ki bu çoğunluğun ortasında nitekim farklı perspektife, sorgulamaya, araştırmaya dayanan paylaşımlar da gözden kaçıyor.
Ne diyelim; içinden geçtiğimiz periyot, sırf kendisinin erişebildiği gerçekleri ifşa edip, paylaşımlarıyla hayatın akışına taraf vermek isteyen, bu ortada ne hikmetse kim olduğunu bile gizleyen hesapların devri… Bu dönem alandaki maçlar bittiğinde, toplumsal medyada daha sert maçlar başlayacağı söylenebilir.
Sıra irtibat uzmanı transferinde
Futbola dair karamsar değilim; oyun yaklaşık 150 yıldır güçlü bir toplumsal bağ ve cümbüş vadediyor. Ayrıyeten büyük değişimler daima kişisel gayretlerle başlar ve tahlil muhakkak: Umut etme hakkı, uğraş gösterene aittir. Bilhassa kulüp liderlerinin, toplumsal medya kaynaklı, öfke, ıstırap, hayal kırıklığı üzere duygusal reaksiyonlarla medya karşısına çıkıp, dertleşme ile meydan okuma ortasında salınan ve bitmek bilmeyen toplantılarının güzel sonuçlar vermediği açık bir gerçek.
Artık oyuncu transferi yapılamayacağına nazaran, kulüplere samimi teklifim, idare ekiplerine irtibat uzmanları/danışmanları transfer etmeleri. Toplumsal medya hesaplarını yönetecek şahıslarda taraftarlık dışında, kulüp tarihi, oyun kuralları, UEFA ve TFF tertipleri bilgisi, rakiplere bakış üzere nitelikleri sorgulamaları da uygun olur. Dijital platformlardaki taban futbola ne kadar elverişli, daima birlikte göreceğiz…
NOT: Bu yazı tamamlandığında fikstüre nazaran 16 Eylül Cumartesi günü, saat 20:00’de oynanan Galatasaray – Yılport Samsunspor müsabakası şimdi başlamamıştı…
